Στα τέλη του 1ου ή στις αρχές του 2ου αιώνα μ.Χ., ο Τίτος Φλάβιος Πάνταινος, γιος του Φλάβιου Μενάνδρου, δώρισε στον λαό της Αθήνας μια βιβλιοθήκη, η οποία βρίσκεται στη νότια πλευρά της Στοάς του Αττάλου, προς την οδό των Παναθηναίων (Shear, Camp.).

Το σχέδιο της βιβλιοθήκης δεν παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και η μορφή του κτηρίου δεν χαρακτηρίζεται από τη συμμετρία, όπως την καθιέρωσαν Έλληνες και Ρωμαίοι αρχιτέκτονες. Ξεχωριστή ωστόσο σημασία έχουν τα δύο μαρμάρινα ενεπίγραφα τμήματα της βιβλιοθήκης, που αποκάλυψαν οι ανασκαφές. Η μία επιγραφή, η οποία αναφέρεται στις δωρεές της βιβλιοθήκης, είναι χαραγμένη στο υπέρθυρο μιας πόρτας που οδηγούσε από τη δυτική στοά προς μιαν αυλή και γράφει: «Στην Αθηνά Πολιάδα και στον αυτοκράτορα Καίσαρα Αύγουστο Νέρβα Τραϊανό Γερμανικό και στην πόλη των Αθηναίων, ο ιερέας Μουσών φιλοσόφων Τίτος Φλάβιος Πάνταινος, γιος του Φλάβιου Μενάνδρου, Προϊσταμένου της σχολής, δώρισε την έξω στοά, το περιστύλιο και τη βιβλιοθήκη με τα βιβλία και όλο τον εξοπλισμό της, από δικούς του πόρους, μαζί με τα παιδιά του, τον Φλάβιο Μένανδρο και την Φλάβια Σεκουνδίλλα» (Meritt, Inscr.).

Ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ένα ενεπίγραφο τμήμα στήλης στην οποία είχε χαραχτεί ο κανονισμός της βιβλιοθήκης: «Κανένα βιβλίο δεν πρέπει να βγει έξω εφόσον έχουμε πάρει όρκο. Η βιβλιοθήκη θα είναι ανοικτή από την πρώτη ώρα έως την έκτη» (Burzachechi, Ric. · Βιβλ. ΙΙ, 232-236).