Ο Ηράκλειτος είναι ο πρώτος άνθρωπος στον αρχαίο ελληνικό κόσμο για τον οποίο έχουμε μαρτυρίες ότι παγίωσε τις πνευματικές δημιουργίες του σε γραπτό κείμενο.

Καταγόταν από την Έφεσο, έζησε μεταξύ 550 και 480 π.Χ. και αυτό που χαρακτήριζε τον βίο του ήταν η αναχώρηση από το αστικό περιβάλλον και η αρνητική του στάση απέναντι στους μεγάλους ποιητές και στοχαστές και την πνευματική παράδοση γενικότερα. Ο Ηράκλειτος αποτύπωσε τις ιδιόμορφες σκέψεις του σε ένα βιβλίο, το οποίο κατέθεσε στο ναό της Μεγάλης Αρτέμιδος, στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Μετά από πολλά χρόνια το σύγγραμμα αυτό πήρε τον τίτλο Περί φύσεως (Διογ. Λαέρτ. IX, 6).

Σύμφωνα με τον Διογένη Λαέρτιο, το έργο αυτό κατέληξε μετά από 150 χρόνια στην προσωπική συλλογή του Αριστοτέλη, γραμμένο σε παπύρινο ρόλο ή σε πινακίδες, γεγονός που παραμένει αδιευκρίνιστο (Βιβλιοθήκη, 31-32, 45).