Ο Ιωάννης Τζέτζης, που γεννήθηκε μετά το 1110 μ.Χ. και πέθανε μετά το 1180 ή 1185, υπήρξε ιδιαίτερα μορφωμένος άνθρωπος, εξαιρετικά προικισμένος λόγιος και πολυγραφότατος (Wendel, Tze.). Αποτελεί παράδειγμα για τις συνθήκες που βίωναν οι γραμματικοί στο Βυζάντιο καθώς, όταν απολύθηκε από τη θέση του γραμματέα, που υπηρετούσε στη Βέροια, αναγκάστηκε να πουλήσει τα βιβλία του για να επιβιώσει (Krumbacher, ΙΙ, 238). Το 1139 βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη, όπου ασκεί το επάγγελμα του καθηγητή («γραμματικός»), παραδίδοντας μαθήματα για την ποίηση. Ο ίδιος μαρτυρεί: εμοί βιβλιοθήκη γαρ η κεφαλή τυγχάνει.

Ο Τζέτζης εργαζόταν με προσχεδιάσματα, που προωθούσε στους βιβλιογράφους του, τους οποίους μάλιστα κατονόμαζε υποτιμητικά κοπρογράφους, λόγω του απότομου χαρακτήρα του, ενώ ο ίδιος αυτοαποκαλούνταν φαυλογράφος (Βιβλ. ΙΙΙ, 316-317).