Ο Ερατοσθένης, που διαδέχθηκε τον Απολλώνιο Ρόδιο στη θέση του προϊσταμένου της Αλεξανδρινής Βιβλιοθήκης, γεννήθηκε στην Κυρήνη το 276/273 π.Χ. και πέθανε σε μεγάλη ηλικία γύρω στα τέλη του αιώνα. Ο Ερατοσθένης, προτού αναλάβει τη διεύθυνση της Βιβλιοθήκης, σπούδασε στην Αθήνα κοντά στον Ζήνωνα, στον Αρίστωνα και στον Αρκεσίλαο. Φαίνεται ότι παρακολούθησε μαθήματα και διαλέξεις στην Ακαδημία του Πλάτωνα, αν κρίνουμε και από τον διάλογο που συνέταξε, Πλατωνικός (Στάικος, Διαχρ., 43-44). Γύρω στο 246 π.Χ. ο Πτολεμαίος Γ΄ ο Ευεργέτης τον προσκάλεσε στην Αλεξάνδρεια για να αναπληρώσει τη θέση του Απολλωνίου, εκτελώντας ταυτόχρονα και χρέη βασιλικού παιδαγωγού. Ανέλαβε καθήκοντα προϊσταμένου στη Βιβλιοθήκη και συνέχισε το έργο του χωρίς διακοπή ως τα χρόνια του Πτολεμαίου Ε΄ (204-180 π.Χ.) (Pfeiffer, Iστ., 181 κ.ε.).

Η ενασχόληση του Ερατοσθένη με τη λογοτεχνία, την επιστήμη και τις τέχνες (;), αναδεικνύει την ευρυμάθεια και πολυμέρειά του, κατατάσσοντάς τον έτσι σε ένα από τα τελευταία καθολικά πνεύματα. Ποιητής, κριτικός αλλά και δεινός μαθηματικός –κρίνοντας και από το «ποίημα» που λέγεται ότι του αφιέρωσε προς τιμήν της μαθηματικής σκέψης ο ίδιος ο Αρχιμήδης, το αποκαλούμενο Πρόβλημα Βοεικόν–, υπήρξε ο ιδρυτής της κριτικής χρονολόγησης της αρχαιότητας. Τον απασχόλησε η ιστορική γεωγραφία, όπως επίσης κι η συλλογή και η καταγραφή πολλών τεχνικών όρων των επαγγελμάτων, όπως, λόγου χάριν, διαφαίνεται στο έργο του ο Αρχιτεκτονικός («αρχιμάστορας»). Αυτοχαρακτηρίστηκε ως φιλόλογος, εγκαινιάζοντας έτσι την ορολογία που προσδιορίζει ακριβώς το κυρίως έργο του λόγιου κύκλου του Μουσείου.

Το πολυδιάστατο έργο του Ερατοσθένη, αναμφίβολα, πρέπει να βασίστηκε στο τεράστιο υλικό που είχε στη διάθεσή του και μάλιστα μια εποχή που ο Καλλίμαχος είχε ήδη ολοκληρώσει, στο μεγαλύτερο ποσοστό, την ταξινόμησή του με τους Πίνακες. Και δεν αποκλείεται ο Ερατοσθένης, και από την επίσημη θέση που κατείχε, να υποστήριζε τη διερεύνηση των ερευνητικών προγραμμάτων του κύκλου του Μουσείου και προς νέες περιοχές γνώσης (Βιβλ. Ι, 180).